Alle broekjes beginnen wat strak te zitten en we zijn vroeg wakker. Dus tijd om naar de gym te gaan! Om 8:30 uur staan we heel erg sportief te doen. Er ligt een pilatesbal, die ik gebruik voor een aantal buikspieroefeningen, terwijl Roy rent op de loopband. Als we na een uur terugkomen op de kamer komt Milan net onder de douche vandaan. Beiden nemen we snel ook nog even een douche en gaan dan naar de buren (IHOP) voor een koolhydraatarm ontbijt.
Tot het eind van de middag brengen we onze tijd door bij het strand en zwembad van het hotel. Het lijkt in de loop van de dagen wel steeds warmer te worden, daarom liggen we vandaag veel onder de palmbomen in de schaduw. Tegen dat het tijd is voor het avondeten, gaan we richting Pier 60. We bekijken alle dolfijnen die voor de Pier staan één voor één. Er staan er zoveel en allemaal zijn ze verschillend.
Milan kiest vanavond het restaurant, binnen hangen maar liefs 3 beamers en 12 flatscreens. We zien tijdens het eten een samenvatting van een honkbalwedstrijd van de Seatle Mariniers (dit team hebben wij in NY tegen de New York Yankees zien spelen) tegen de Tampa Bay Rays (het team uit deze regio), waarbij de Mariniers met 1 - 0 winnen. De pitcher speelt een 'perfect game'. Dit houdt in dat de pitcher alle 9 inningen alle spelers uitgooit en er niemand op een honk kan komen. Wij hebben deze pitcher, Felix Hernandez ook gezien in NY, waar hij ook fantastisch speelde.
Die Amerikanen hebben maar rare gewoontes. We hebben wel eens bij het ontbijt chips op het bord gekregen, maar nu vandaag kregen we het ook cadeau bij de avondmaaltijd. Zo niet lekker!
Na het eten wandelen we rustig naar Pier 60, voor $ 0,50 p.p. mogen we alle drie passeren. We hopen nog dolfijnen te zien, maar helaas. Wel zien we een prachtige zonsondergang. Als we teruglopen zien we aan de andere kant, boven land, weer een spectaculaire wolkenpartij (net als maandag), waarbij de lichtflitsen van onweer continue zichtbaar zijn. Net vuurwerk. Na 15 minuten zijn de wolken weer weg en komt dit weer gelukkig niet onze kant op.
Milan koopt nog een ketting voor zijn vriendje en voor zichzelf bij een van de standwerkers op de pier.
Dan het volgende, ik zou er nog op terugkomen...... dit betreft onze auto. Het is een belachelijke grote auto, zeg maar bus! Bijna heb ik een krukje nodig om in- en uit te kunnen stappen. Als we zo'n auto thuis zouden hebben, zou ik het niet lang volhouden en zou ik het in- en uitstappen naar een paar weken behoorlijk zat zijn. Zo'n auto zou tot een echtscheiding kunnen leiden (het boek, mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus krijgt nu echt raakvlakken), de auto is zo'n vreselijk over de top ding; starten via de afstandsbediening, kofferbak open en dicht via de afstandbediening, ledverlichting in de opbergvakken en handgrepen ;-). Ik hou het bij mijn Clio hoor!!
Morgenochtend pakken we het boeltje weer in en verkassen we naar Paul en Ina in Tampa. Hier gaan we 2 nachten logeren. Waarschijnlijk zal ik vanaf die plek niet bloggen!! Zaterdagmiddag vliegen we terug naar NY en zal ik op het vliegveld en in het vliegtuig voldoende tijd hebben om alles weer aan te vullen!! Tot dan!
Jolanda,
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend leuk om je op deze manier te volgen. Echt genieten van al die reisverhalen. Veel plezier nog voor jou en je gezin!
Groetjes,
Marjolein (vdG)